கொலை ஒன்று செய்வோம் !!!!

பதிவுலகின் சொந்தங்களுக்கு அதிசயாவின் அன்பு வணக்கங்கள்..!

சொந்தங்களே நலம் தானா?

வாருங்கள் பதிவிற்கு...!

     தலைப்பைப்பார்த்ததும் ஏதோ குற்றவியல் பதிவென்றோ அல்லது உளவியல் பதிவென்றோ எண்ண வேண்டாம்.அந்த இரண்டு தலைப்பையும் பேசுமளவிற்கு வல்லமை என்னிடம் இல்லை.அதிசயா என்ற பாத்திரத்தில் சலசலப்பையும் தளும்பலையும் உண்டு பண்ணிய உணர்வுக்கொப்பளங்களே இவை.(அட அதாங்க,எப்பயும் போல அனுபவப்பதிவு தான்)

     உணர்வுகளின் கோர்வை தான் மனித மனம்.வெளியுருவில் திடமாகத் தெரியும் ஒவ்வொரு முகங்களின்  பின்னும் எல்லைப்படுத்தமுடியாத நினைவோட்டங்கள் விரிந்து செல்கின்றன.ஒரு கட்டத்தில் இவை எல்லாம் இணைந்து நம்முள்ளே இருக்கும் மற்றொரு நபருக்கு உயிர்கொடுத்துப்போகின்றன.

     நம்முள்ளே இருக்கும் இந்த இன்னொரு மனிதனை எல்லோரும் அவ்வளவு எளிதில் கண்டுபிடிப்பதில்லை.எமது நினைவோட்டத்தின் தன்மைகள் தான் இந்த மனிதனின் சாயலை ;தீர்மானித்துப்போகின்றன.இன்னொரு நிழலாய் இறப்பின் எல்லை வரை நீளும் இந்தச்சொந்தம் தான் வாழ்க்கையில் பிடிப்பையும் நம்பிக்கையும் உண்டாக்கி 'வாழ்ந்துபார்' என உந்தித்தள்ளுவது.
     இத்தகைய பேராற்றல் மிக்க அதே நபர் தான் சில நேரங்களில் தன்னிலை திரிபுற்று மிகவும் கோரமான நபராக மர்றி விபரீதத்தின் விளிம்புகளில் நம்மை நிறுத்தி விடுகிறார்.

     மனஉடைவு,உறவுநிலை இழப்புக்கள்,தொடர்ச்சியான திடீர்தோல்விகள்,உடல்தோற்றம் சார் திருப்தியீனங்கள்,உண்மைநிலை அறிதலின் ஏமாற்றங்கள்,நம்பிக்கைக்கு உரியவர்களின் நடத்தை மாற்றங்கள்,வாய்யிட்டு சொல்ல முடியாத துயரங்கள் என்பகைகள் தம்முள் ஒன்றாய் பிணைந்து இதுவரை சாதகமான எண்ணங்களை உற்பவித்த நபருடன் முட்டி மோதி ஆக்ரோஷமாக வென்று மறைச்சிந்தனை கொண்டவராக நம்முள் இருப்பவரை மாற்றிப்போகிறது.

     உள்ளார்ந்த ரீதியில் படிப்படியாய் ஏற்பட்டு திடீரென்று விஸ்பருபம் எடுக்கும் இந்த நபர், மிககோரமான முடிவொன்றை நம்முள் விசாலமாய் விதைத்துப்போகிறார்.அது தான் தற்கொலை உணர்வு.

     உறவுகளையும் இந்த உலகத்தையும் பகையாகக் காட்டி தன்னுள் சேர்த்து வைத்திருந்த அத்தனை சக்திகளையும் ஒன்றாகத்திரட்டி மீண்டும் மீண்டும் அதே தற்கொலை வாசகத்தை நம்முள் பலமாய் உரைத்தப்போகின்றது.

     இருப்பினும் அவ்வப்போது லௌகீகத்தை நேசிக்கும் இந்த உடலும்,வற்றிவிட்ட சில உணர்வுகளும் மீளவும் ஊறி வாழ்தலில் மீது லேசான ஈடுபாட்டை காட்டிப்போகும்.சில பிரம்மிப்பிற்குரிய சொந்தங்களை அடையாளமிடும்;.இத் தருணத்தை சரியாக,மிகச்சரியாக பயன்படுத்தி வாழ்தலுக்கு உள்ளாக நம்மை திருப்பிக்கொள்ள வேண்டும்.

     இங்கு தான் கவனிக்க வேண்டும்.இம்மாறுதல்களை அலட்சியப்படுத்துவோமாயின் மீண்டும் மெதுவான ஒரு மனஉடைவு ஏற்படுகையில் அத்தனை மறை உணர்வுகளும் பலமடங்கு ஆக்ரோஷத்துடன் வெளிவரும்.புத்திசாலித்தனமாக,வலியின்றி இறப்பதற்கு வழி தேடும்.கடைசியில் ஏதோ ஒருவழியை தனக்கெனவே கண்டுபிடித்து அதையே மிகவே நேசிக்கும்.எத்தனை இறுக்கமான ஆளமை கொண்ட நபராயினும் சரி இத்தகைய உணர்வு நெருக்கங்கள் வேருன்றும் போது சரியான தருணமொன்றிற்காய் காத்திருந்து அந்த ஆன்மா இந்த உலகிலிருந்து தன்னை வலிந்து விடுவிக்கும்.

     முயற்சிகள் எல்லாம் முற்றாகி முடிவுகள் நெருங்கும்.அ;ப்போது தான் அந்த அதீதமான வாழுதல் ஆசை நெருங்கும்.கடந்த காலங்கள் நினைவில் வர,தான் நேசித்த மனிதர்கள்,தரப்பட்ட சந்தர்ப்பங்கள்,சிலிர்பான நினைவுக்குறிப்புகள்,திருப்திகரமான சாதனைகள் எல்லாம் ஒன்றாகி 'வந்துவிடு வா' என்ற பலமாய வாழ்வின் குரல் எதிரொலிக்கும்.

     ஆனால்ஐயோ! அந்த நொடியே முக்கால்வாசி உயிர் வற்றிவிட்டருக்கும்.மீதமுள்ள சில துளியும் கடைவிழிக்கண்ணீரோடு ஒழுகி ஓய்ந்துவிடும்.பாதைகள்,பயணங்கள் எல்லாமே வரண்டுபோய் தவறான மாதிரிகையாய் ஒர் ஆத்மா ஓய்வு கொள்ளும்.;.

    இத்தகைய மறையான உணர்வுநிலை ஏவுதல்கள் தற்கொலை வாசகமாவற்கு முன்பே உஷாராகி விடுங்கள்.நம்பிக்கையானவரிடம்,உளவள ஆலோசகரிடம் சென்று தீர்வு காணுங்கள்.இந்நினைவுகள் கொஞ்சம் வளர்ந்தால் போதும் வேர்விட்டு விருட்சமாகி,விழுதுகளை எறிந்து நஞ்சாய் நம்மை ஆட்கொள்ளும்.புரிந்து கொள்ள இயலாதவர்களிடம் உங்கள் குழப்பங்களை சொல்லி விமர்சனத்திற்குள்ளாகாதீர்கள்.

     மரணம் என்பது பிரச்சனைகளுக்கு நிச்சயமாய் சிறந்த தீர்வாக முடியாது.மறுமை பற்றியதான  மத நம்பிக்கைகளுக்கு அப்பாற்பட்டு,இவ் உலகில் தோல்விக்குரிய படைப்பாகி விடுவோம்.

     இந்தக்கணம் கூட உங்கள் சிலருள் அந்த நபர் தன்னிலை மாற்றம் கண்டு,மூலையில் ஒதுங்கி முகத்தை மறைத்தபடி அழுதிருப்பார்.எங்கே இறப்பின் மீதான நெருக்கம் உண்டானது என கண்டுகொள்ளுங்கள்.முகங்களை உங்கள்பால் திருப்பி அன்பாய் ஆதரவாய் தேவைப்படின் கண்டிப்பாய் வழிப்படுத்துங்கள்.வாழ்வு வாழ்வதற்கே என்ற நிலைப்பாடு எங்கே மாற்றம் காண்கிறதோ அங்கே கரிசனையும் கவனிப்பும் அவசியம்.இவர்கள் மட்டில் பாராமுகமும் கரிசனையற்ற தனத்தையும் நாம் வெளிப்படுத்துவொமானால் ஒரு உயிர் தன் வாழ்தகவை முடித்துக்கொள்ளவதற்கு நாமும் நிச்சயம் காரணமாவோம்.தெரிந்து கொள்ளுங்கள்.சில தருணங்களில் அமைதி காத்தல் கூட ஆபத்திற்கு அங்கீகாரம் கொடுக்கிறது.


     தவிப்பார்க்கு தலைதடவுவதை விட ஆறுதல் வேறென்ன இருக்கமுடியும்??
 .சொந்தங்களே முட்டாள்தனம் என முத்திரை குத்துவதை விடுத்து,இந்த விஷமான எண்ணங்களை களைவோம்.களைவதற்கு உதவுவோம்.

கொன்று போடுவோம்-இந்த

தற்கொலை தளிர்களை

வாழ்ந்து காட்டுவோம்;-இது முதல்

வாழவைப்போம்!!!

இறப்புகளை இனியேனும் இறக்கி வைப்போம்!!

  வேண்டுதலுடன்

  -அதிசயா-